Jeroen Dijsselbloem deed een paar stevige uitspraken in de Duitse krant Frankfurter Allgemeine Zeitung. In het interview zei hij dat ‘ik niet al mijn geld aan drank en vrouwen (‘Schnaps und Frauen’) kan uitgeven om daarna om hulp te vragen’. Hij noemde zijn zorgen over de begrotingsdiscipline van Zuid-Europese landen, maar zijn ‘Schnapps und Frauen’ uitspraak doet nu veel stof opwaaien in Brussel en Europese hoofdsteden. De Portugese premier Costa noemt Dijsselbloems uitspraken racistisch, seksistisch en xenofoob en eist zijn vertrek. Vanuit het Europarlement sluiten zeventig parlementariërs zich aan bij het koor dat vindt dat Dijsselbloem weg moet.
Het is jammer dat de discussie zich op de persoon Dijsselbloem toespitst nu. Zijn woorden probeerden namelijk een serieus en belangrijk punt te agenderen. Er bestaat een zeker denken dat de verklaring van de Eurocrisis legt bij de constructie van het Euro-gebied. De eenheid van de Euro gaf groot voordeel aan Duitsland en ook Nederland, dat door de Euro zijn export en buitenlandse leningen vergrootte. De zuidelijke en financieel minder stabiele landen worden hier gezien als onschuldige slachtoffers.
Het is zeker zo dat er veel en goedkoop geld naar het zuiden is gegaan. De gemeenschappelijke munt zorgde voor een conversie van rente standen in Europa. Alleen is dit geld niet besteed aan grotere arbeidsproductiviteit, maar gebruikt om bijvoorbeeld huizen te bouwen. In Spanje ontstond hier door een grote bubble op de huizenmarkt. Veel belastinggeld moest toen ingezet worden om te schade enigszins te beperken. Overheden in de zuidelijke landen genoten in periode net na de introductie van Euro een gelukkige periode waarin geld goedkoop was. De zuidelijke staten, met zekere mate van uitzondering voor Portugal, hebben dit gemakkelijke geld gebruikt voor belastingverlagingen en extra publieke uitgaven, maar zorgden niet voor een buffer voor toekomstige financiële crises. Deze verspilling is wat het grote welvaartgat tussen noord en zuid Europa verklaart en dit is wat Jeroen Dijsselbloem zo ondiplomatiek ‘Schnapps und Frauen’ noemde.
Dit stuk van Bloomberg legt dit nog verder uit.
Het rumoer rond Dijsselbloems woorden kan niet los gezien worden van het enorme verlies dat Dijsselboems PvdA bij de verkiezingen van 15 maart leed. Zijn politieke tegenstanders ruiken bloed. Het staat vast dat socialistische minister niet op zijn post terug keert. Het hoogste waarop Dijsselbloem mag hopen is dat hij voorzitter van de Eurogroep mag blijven zolang hij demissionair is. Ondertussen azen andere landen op de baan van voorzitter van de Eurogroep. Zuid-Europa heeft daarbij een voorkeur voor een minder strenge rekenmeester.